وداع

لحظه ی وداعمون اون روز تماشایی بود تو سکوت هر دو تن بازی فردایی بود

آه سینه سوز تو حق حقه ی گریه های من

لحظهی سرودن سرود تنهایی بود

بغض راه نفسن رو بسته بود بین ما پرده ی غم نشسته بود

جملهی هرگز فراموشم نکن تو گلوم شکسته بود

هنوزم تا که هنوزه بامنی و من با هاتم

تو ی جنگل لب دریا دنبال جای پاهاتم

توی این همه هیاهودنبال زنگ صداتم

هنوزم تا که هنوزه عاشق خاطره هاتم

یادمه خوب یادمه واسه اخرین نگاه واسه اخرین کارام

گریه فرصت نمی داد گریه فرصت نمی داد

واسه گفتن خداحافظ تو اشک می ریخت و مهلت نمی داد نمی داد.