سلام

سلام دوستای گلم خیلی خوشحالم که شما بیشتر از من به این وبلاگ لطف دارید. 

امروز دیدم که این وبلاگ 4سال و 6ماهشه خیلی زمان زود میگذره و این وبلاگ تمام روزهای خوب و بد منو تو دل خودش داره روزایی که با کسایی گذشت که برام غریبه بودن اینجا با هاشون درد و دل کردم و یه مکان خصوصی بود برام که از اشناها توش خبری نبود. 

دوستش دارم و شما ها رو هم دوست دارم 

کاش همه همدیگرو دوست داشته باشن

من دلم می خواهد خانه ای داشته باشم پر دوست کنج هر دیوارش ... دوستهایم بنشینند آرام گل بگو گل بشنو هرکسی می خواهد وارد خانه پر عشق و صفایم گردد یک سبد بوی گل سرخ به من هدیه کند شرط وارد گشتن شست و شوی دلهاست شرط آن داشتن یک دل بی رنگ و ریاست بر درش برگ گلی می کوبم روی آن با قلم سبز بهار می نویسم ای یار خانه ی ما اینجاست تا که سهراب نپرسد دیگر " خانه دوست کجاست؟ "