باز باران
نه نگویید با ترانه
می سرایم این ترانه جور دیگر
باز باران بی ترانه
دانه دانه
می خورد بر بام خانه
یادم آید روز باران
پا به پای بغض سنگین
تلخ و غمگین
دل شکسته
اشک ریزان
عاشقی سر خورده بودم
می دریدم قلب خود را
دور می گشتی تو از من
با دو چشم خیس و گریان
می شنیدم از دل خود
این نوای کودکانه
پر بهانه
زود برگردی به خانه
یادت آید هستی من
آن دل تو جار می زد
این ترانه
باز باران
باز می گردم به خانه
سلام قشنگ بود و سرشار از حس غربت
امیدوارم تو غربتی که داری هر چی زودتر یه همراه . هم نفس و یار همیشگی پیدا کنی و تو مسیرتون آشیونه‌ای بسازین و غریب نوازی کنین. هر چی باشه غریبی کشیدینو می‌شناسین دردشو